Tamara Łempicka ‘Tamara de Lempicka’ album 168 str, odręcznie sygnowany

Album Tamara Łempicka ‘Tamara de Lempicka’, odręcznie sygnowany przez Marisa de Lempicka, 168 str.

Tekst: Marisa de Lempicka, Maria Anna Potocka
Format: 240 × 300 mm
Liczba stron: 168
Liczba ilustracji: 210
Język: polskiAlbum poświęcony życiu i twórczości Tamary Łempickiej, okrzykniętej królową art déco. Artystka od najmłodszych lat obracała się w towarzystwie światowych elit i brylowała na salonach. Była błyskotliwą skandalistką, która kochała nowoczesne przedmioty i czerpała z życia pełnymi garściami. Paryż okazał się dla niej miejscem, który nie tylko ukształtował jej talent, ale również pozwolił osiągnąć zawrotny sukces i zyskać klientów w postaci arystokratów, bankierów czy gwiazd filmowych. Łempicka nie ograniczała się jednak do malowania portretów osobistości z bogatych sfer, portretowała również swoją córkę Kizette. Pozowały dla niej największe skandalistki, czego efektem są zmysłowe akty, w tym arcydzieło art déco Piękna Rafaëla. Przez lata zapomniana, dziś twórczość Łempickiej na nowo wróciła do łask, a jej obrazy osiągają na aukcjach zawrotne ceny.

Niewątpliwie Tamara Łempicka miała zdolność twórczego interpretowania i wzbogacania samej siebie. Wszystkie ludzkie potrzeby objawiały się u niej w nadmiarze. Życie nie było kompromisem z innymi – również tymi najbliższymi – tylko stanowiło materiał rzeźbiarski, który artystka kształtowała według swoich ambicjonalnych i uczuciowych fantazji. Mąż miał
odgrywać przypisaną mu rolę, dziecko miało być posłuszne, kochankowie na zawołanie, krytycy zachwyceni, luksusy jako norma. Tamara miała świadomość, że tego ziemskiego nieba nie zdobywa się łatwo. Podstawa sukcesu była trywialna – trzeba mieć pieniądze. Ale to był dopiero początek. Najważniejszym narzędziem była preparacja własnej osoby. Artysta życia musiał być intrygujący, dowcipny, inteligentny, zaskakujący, fantastycznie ubrany i niepodobny do całej reszty. Musiał być pożądany jak najwybitniejsze arcydzieło. Istota tak pięknie spreparowana – na dodatek piękna z natury – mogła żądać dla siebie wiele. (fragment tekstu M. A. Potockiej).