PIOTR PIECKO ‘Kalipso’ olej, płótno, 60x60cm

Tytuł: Kalipso
Wymiary: 60 x 60 cm, plus oprawa
Technika: olej, płótno
Sygnatura: PIECKO

Certyfikat autentyczności

„Widziałem ją tamtego ranka, kiedy morze było jeszcze spokojne, a wiatr
zaledwie muskał liście drzew na wyspie” – mówił stary żeglarz, wpatrując się
w horyzont. „Siedziała na skraju skalistego brzegu, lecz nie chciała patrzeć
za odchodzącą łodzią. Jej twarz… była piękna, ale pełna bólu, który mógł
zniszczyć nawet najsilniejszego człowieka”.
Kalipso. Nimfa, której uroda i wdzięk mogłyby zatrzymać nawet najtwardsze
serce. A jednak Odyseusz odszedł. Siedem lat spędzili razem na tej samotnej
wyspie, gdzie czas wydawał się stać w miejscu. Siedem lat, podczas których
próbowała obdarzyć go wszystkim, co miała – swoją miłością, swoją wyspą,
a nawet wiecznym życiem. Ale to nie wystarczyło.
„Mówią, że sama Hera nakazała jej uwolnić Odyseusza” – kontynuował
żeglarz, zaciskając dłonie na krawędzi stołu. – „Że bogowie zdecydowali,
iż musi wrócić na Itakę. Ale czy widziałeś kiedyś spojrzenie kogoś, kto
musi wypuścić to, co najdroższe jego sercu? To spojrzenie, które mówi, że
zniszczyło ją to bardziej niż jakiekolwiek przekleństwo”. W jej oczach czaiła
się burza – tęsknota, żal, a także nieme pytanie: „Dlaczego?” Dlaczego
bogowie, którzy mają wszystko, musieli odebrać jej to jedno, czego
pragnęła?
„Kiedy okręt w końcu zniknął za horyzontem” – dodał żeglarz, głos mu drżał – „ona wstała. Nie wiem, gdzie poszła, ale widziałem, jak jej dłonie zacisnęły
się na krańcu szaty. Była gotowa stawić czoła wiecznej samotności, bo nie
miała wyboru. Taką karę wybrała, gdy pokochała człowieka, który zawsze
tęsknił za kimś innym”.
Mówią, że do dziś Kalipso nawiedza brzegi swojej wyspy, wsłuchując się
w fale, które przynoszą wspomnienia jego głosu. W jej sercu wciąż pali się
żar miłości, której nawet bogowie nie byli w stanie ugasić – miłości, która,
choć bolesna, była wszystkim, co miała.
„Pamiętniki Nieznanego Wędrowca”