Ur. 1904 – 1989, kraj: Hiszpania. Rozpoczął studia w Akademii San Fernando w Madrycie. Dali pasjonował się nowymi kierunkami w sztuce, wystawiał od 1925, pisał do czasopism artystycznych. W roku 1926 po raz pierwszy wyjechał do Paryża, gdzie poznał Picassa. W 1928 poznał Tristana Tzarę i grono surrealistów skupionych wokół André Bretona. W ciągu lat 30. wypraktykował własną metodę tzw. paranoiczno-krytyczną, wtedy też powstały najbardziej znane jego dzieła, jak “Uporczywość pamięci” (1931). Niewielki ten obraz, wystawiony w tymże roku w Nowym Jorku na wystawie surrealistów, stał się symbolem ruchu i otworzył artyście drogę do kariery w stylu amerykańskim. Dali i Gala przebywali w USA wielokrotnie, najdłużej w latach 1939-1948, po ucieczce z ogarniętej wojną domową Hiszpanii i z kolei z zagrożonego okupacją niemiecką Paryża. Po powrocie do Hiszpanii nastąpił „okres mistyczny” w twórczości Dalego, w którym powstawały wielkie kompozycje oparte na religijnych kanonach ikonograficznych (“Madonna z Port Lligat”, “Ostatnia Wieczerza”). W 1964 opublikował “Dziennik geniusza”. Ostatnie lata artysty upłynęły pod znakiem podróży i ekstrawagancji.
